Sommige katten zijn van nature ontspannen en rustig. Andere zijn drukker, vragen veel aandacht en vertonen opdringerig gedrag als ze die aandacht niet krijgen. In deze blog kijken we naar die laatste groep door in het verhaal van kat Tim te duiken.
[Geschreven door FELIWAY's Happy Cat Expert Elena García - dierenarts en gecertificeerd in gedragsgeneeskunde voor huisdieren]
Om te proberen je kat te kalmeren, kun je een aantal dingen doen:
Om deze punten te illustreren, zal ik je voorstellen aan Tim, de aandachtvragende kat.
Ik ontmoette Tim een paar jaar geleden toen zijn familie hulp zocht voor zijn nerveuze houding en onhandelbare gedrag.
Tim hield ervan om te spelen en dingen te doen; het maakte niet uit of het dag of nacht was, of dat zijn familie bezig was, hij wilde altijd spelen. Maar hij haatte het om alleen te spelen, dus 's nachts ging hij zich ongewenst gedragen.
Hij besprong mensen terwijl ze sliepen, hij krabde aan deuren als ze dicht waren en probeerde weg te komen als iemand de voordeur opendeed.
Het eerste uur dat ik bij Tim was om te kijken hoe ik zijn gedrag kon veranderen, bleef hij me dingen brengen, miauwen, in mijn tas kruipen, mijn pennen stelen, ons stalken als we door het huis liepen en hij hield geen moment op. Er waren overal speeltjes en speciale meubels voor katten, ik kon niet zeggen dat het hem aan iets materieels ontbrak. En toch was het duidelijk dat Tim erg angstig was.
We hebben verschillende soorten speelgoed getest om te zien welk speelgoed Tim het leukst vond. Er waren er veel in huis, maar hij besteedde er nauwelijks aandacht aan. We hebben het geprobeerd:
Hij bleek dol te zijn op de speeltjes die we ophingen, vooral de uitschuifbare, dus we hebben er een paar voor hem opgehangen om zijn nervositeit te verlichten.
Naast zijn gebruikelijke voerbakje, begonnen we geleidelijk kleine porties voer (zowel brokjes als blikvoer) in huis te verstoppen, zodat hij ernaar moest zoeken. Toen hij er eenmaal aan gewend was, haalden we zijn etensbakje weg en werd eten geven een dagelijkse bezigheid voor hem, vooral als hij alleen was.
We voegden een signaal toe voor wanneer het tijd was om met zijn personeel Clara te spelen. Dat wil zeggen, we stelden regels op zodat Tim begreep wanneer het oké was om met haar te spelen en wanneer niet.
Het signaal bestond eruit dat Clara een stoel voor de televisie zette (een signaal moet altijd uniek zijn, het moet iets zijn dat alleen gebeurt op het moment dat je wilt onderscheiden van de rest).
Daarna speelde Clara met hem met een veren toverstokje dat hij erg leuk vond. Na een tijdje, tegen het einde van de speelsessie, verminderde Clara de intensiteit van het spel en liet ze Tim vaker de veer vangen, zodat hij geleidelijk kon kalmeren.
Als hij klaar was, zei Clara tegen Tim dat het speelkwartier voorbij was en zette ze de stoel terug op zijn plaats. Clara speelde dagelijks 2-3 keer met Tim.
We hebben Tim geleerd om op een beleefde manier aandacht te vragen en te accepteren dat hij soms geen aandacht kreeg.
Vaak is het probleem van zeer actieve katten die veel aandacht vragen niet dat ze veel aandacht nodig hebben, maar eerder dat ze hun frustratie over het feit dat ze geen aandacht krijgen niet kunnen verdragen, waardoor ze hun toevlucht nemen tot nerveus of prikkelbaar gedrag.
In het geval van Tim begon hij te miauwen als hij met Clara wilde spelen, die een beetje zou spelen als ze tijd had. Maar als ze druk bezig was en hem negeerde, eiste hij op een minder beleefde manier dat ze met hem zou spelen, meestal door in Clara's enkels te bijten. Ze werd dan boos of had medelijden met Tim en speelde een beetje met hem. Maar dit was niet genoeg voor Tim en hij bleef meer speeltijd eisen.
Vaak raakte Clara gefrustreerd en ging ze weg, of ze sloot Tim op in een aparte kamer zodat ze haar huishoudelijk werk kon afmaken. Maar Tim miauwde zo hard dat ze bang was dat ze haar buren er last van zouden hebben, dus ging ze terug om hem iets te geven om hem af te leiden. Uiteindelijk werd de situatie onhoudbaar: Clara kon haar werk niet afmaken en Tim kon niet kalmeren.
Regels stellen was het antwoord:
Naarmate de dagen verstreken, begreep Tim de regel. Het was moeilijk voor hem omdat hij niet gewend was zich zo te gedragen, en eerlijk gezegd was het zelfs een beetje moeilijk voor Clara. Uiteindelijk raakten ze er allebei aan gewend en begonnen ze elkaar veel beter te begrijpen.
Op deze manier mocht Tim vragen en kon Clara kiezen of ze hem aandacht gaf of niet. Als ze hem op dat moment geen aandacht kon geven, maakte ze zich geen zorgen omdat Tim tijdens hun dagelijkse speeltijd wel de speeltijd kreeg die hij zo hard nodig had.
Tim werd beloond als hij zich rustig gedroeg. Binnen Tim zijn mogelijkheden selecteerden en begonnen we zijn kalmere gedrag te prijzen, zodat hij kon leren dat als hij aandacht wilde, het veel beter was om kalm te zijn dan overprikkeld of nerveus. En beetje bij beetje begreep hij het.
Na een paar weken waren Clara en Tim zoveel gelukkiger, ze begrepen elkaar en wisten wat de ander nodig had.
Heb jij ook een kat die veel aandacht en speeltijd vraagt? Hopelijk kun je dan aan de slag met de tips die ik aan de familie van Tim heb gegeven. Heel veel succes!