Zwarte katten. Zelfs in de 21e eeuw worden ze voor veel mensen nog steeds als pech beschouwd en worden ze minder snel geadopteerd in dierenasielen. Maar waarom is dat zo?
Waarom wordt er nog steeds gezegd dat zwarte katten ongeluk brengen, ook al hebben we heksenverbrandingen en dergelijke al eeuwen uit onze cultuur verbannen? Deze aannames lijken diep in ons geworteld te zijn.
In de Middeleeuwen vertegenwoordigde zwart het kwaad en werd het vaak geassocieerd met hekserij. Van vrouwen waarvan werd gedacht dat ze heksen waren, werd aangenomen dat ze in zwarte katten veranderden om onopgemerkt schade aan te richten. Als je een zwarte kat om je heen had, kon dat ongeluk brengen, omdat je het risico liep geassocieerd te worden met hekserij. Het gezegde dat een zwarte kat die je pas kruist bijzonder ongelukkig is, stamt dus uit deze tijd.
Dat deze vooroordelen tot op de dag van vandaag nog steeds rond de zwarte schoonheden hangen, heeft enerzijds te maken met het feit dat het bijgeloof lange tijd heeft geheerst.
Het speelt echter ook een rol dat zwarte katten tegenwoordig nog steeds worden gebruikt om horrorverhalen en Halloween-versieringen te illustreren. En last but not least, de viervoeters zijn altijd omgeven door een licht mysterieus en mystiek aura.
Er is in ieder geval geen wetenschappelijk bewijs dat zwarte katten ongeluk brengen of niet zo lief zijn als andere katten. Strikt genomen zijn zijzelf de enigen die ze ongeluk brengen. Vanwege de reserveringen wachten zwarte viervoeters beduidend langer in het asiel dan andere katten en worden ze als moeilijker over te brengen beschouwd.
Net als alle andere visuele kenmerken, wordt de kleur van de vacht van een kat bepaald door zijn genen. De vachtkleur wordt gecreëerd door de pigmenten (melanines) die zijn opgeslagen in het kattenhaar en wordt grotendeels bepaald door eumelanine (verantwoordelijk voor zwarte kleur) en pheomelanine (verantwoordelijk voor tinten tussen crème, geel en rood). Deze melanine bestaat uit korrels en wordt opgeslagen in het haar van de kat. Afhankelijk van de hoeveelheid zijn de katten donker of licht van kleur.
Witte katten hebben een volledig gebrek aan melanine, maar het zijn geen albino's. Toch hebben ze vaak genetische ziekten zoals doofheid.
Dus de kleur van een kat is pure biologie en heeft absoluut niets met hekserij te maken. 🙂
Ook als de eigenschap van de vachtkleur genetisch bepaald is, kan het voorkomen dat de kleur in de loop van het leven van de kat verandert. Dit is niet per se reden tot bezorgdheid, aangezien leeftijd, veranderingen in het voedingspatroon of temperatuur allemaal een impact kunnen hebben. Donkere katten kunnen er lichter uitzien na een lange hete zomer, hoewel verder alles in orde is met de huistijger.
Als de vacht van een zwarte kat plotseling roestbruin wordt, kan ook een gebrek aan tyrosine of koper de oorzaak zijn. Beide zijn nodig voor de vorming van melanine. Een bezoek aan de dierenarts schept hier duidelijkheid over.
Zwarte katten worden niet overal als een slecht teken beschouwd. In Japan en delen van Groot-Brittannië worden viervoeters al lang beschouwd als geluksbrengers. Ook in Schotland wordt welvaart beloofd als er een zwarte kat op bezoek komt.
We houden het liever bij de woorden van Max O'Rell: "Of een zwarte kat ongeluk brengt of niet, hangt af van of je een mens of een muis bent."